هوش مصنوعی: شاعر از روزگاری یاد می‌کند که دلش پر از عشق و جوانی و شادی بود و اشک‌هایش مانند رودی جاری می‌شد، اما اکنون آن روزگار گذشته و دیگر بازنمی‌گردد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و اشاره به تجربیات عاشقانه و از دست دادن جوانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۴

آن شد که دلم ز طبع چون آتش و آب
می ریخت ز دیده چون در خوشاب

عشقی و جوانی و دل و کامی بود
وین هر سه دگر بار نبینیم به خواب
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.