۱۸۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۴

تا دست قضا بر سرمن آتش بیخت
آب مژه از دیده من سیل انگیخت

خواهم که شود ریخته در خاک تنم
کآن تازه گل از باد اجل زود بریخت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.