هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج ناشی از قضا و بلا می‌گوید و اشک‌هایش را به سیل تشبیه می‌کند. او آرزو می‌کند که در خاک دفن شود، همان‌گونه که گل تازه به سرعت توسط باد مرگ از بین می‌رود.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق غم و اندوه و مرگ است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است باعث ایجاد پریشانی عاطفی شود.
شمارهٔ ۵۴
تا دست قضا بر سرمن آتش بیخت
آب مژه از دیده من سیل انگیخت
خواهم که شود ریخته در خاک تنم
کآن تازه گل از باد اجل زود بریخت
آب مژه از دیده من سیل انگیخت
خواهم که شود ریخته در خاک تنم
کآن تازه گل از باد اجل زود بریخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
