هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و وفاداری خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که رنج‌های ناشی از عشق و حتی جان سپردن در راه معشوق برایش شیرین است. همچنین، زندگی بدون دیدن معشوق را دشوار و مرگ در حضور او را خوشایند توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و رنج عشق نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۱۵

وه وه که جفاهای تو بردن چه خوش است
در پای غم تو جان سپردن چه خوش است

بی روی تو زیستن چه مشکل کاریست
با دیدن تو پیش تو مردن چه خوش است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.