هوش مصنوعی:
شاعر از زیبایی و ظرافت معشوقه خود سخن می‌گوید و او را به سروی بلندقامت و آبی زلال تشبیه می‌کند. سپس به توصیف لبخند و موهای او می‌پردازد و از حال و روز او پرسش می‌کند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مضامین عاشقانه و ادبی است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۶۳
ای سرو سهی تازه نهالت چونست
نازک تن چون آب زلالت چونست
در حجله نشسته دیدمت خندان لب
در خاک نهفته زلف و خالت چونست
نازک تن چون آب زلالت چونست
در حجله نشسته دیدمت خندان لب
در خاک نهفته زلف و خالت چونست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
