هوش مصنوعی: در این متن، شاعر توصیف می‌کند که فردی به طور پنهانی و با نگاهی دزدیده به او نگاه می‌کند و سپس با نگاهی دیگر از پشت سر او را می‌نگرد. شاعر در پایان به این فکر می‌کند که آیا این نگاه‌ها از روی علاقه به شیوه خودش است یا از روی ترحم.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و روان‌شناختی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به درک عمیق‌تری از روابط انسانی دارد که معمولاً در سنین نوجوانی و بالاتر شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۱۸۸

می آمد و دزدیده مرا می نگریست
می رفت و دگر سوی قفا می نگریست

یا شیوه خویشتن خوشش می آمد
یا از سر مرحمت به ما می نگریست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.