۱۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۰

چون دید که تن را به غمش تاب ورکی ست
شد دور که در دعوی عشق تو شکی ست

واکنو که چو مو گشته ام از عشق میانش
آمد که میان من و تو هر دو یکی ست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.