هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر عشق و علاقه عمیق خود را به معشوق بیان می‌کند و از موی، ابرو و چهره او به عنوان نمادهای زیبایی و جذابیت یاد می‌کند. او معتقد است که معشوقش آینه‌ای از جان و زیبایی است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و اصطلاحات شعری دارد.

شمارهٔ ۲۰۷

خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست
محراب دلم جز خم ابروی تو نیست

در چهره تو صورت جان می طلبم
کآئینه جان نمای جز روی تو نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.