هوش مصنوعی: این شعر بیانگر وابستگی عمیق گوینده به معشوق است. گوینده بدون معشوق، زندگی را بی‌معنا و بی‌روشنی می‌داند و حتی سایه‌ی معشوق را نور زندگی خود می‌خواند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌های ادبی متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۱۰

بی کلک تو آب روی منشوری نیست
بی دست تو دستگاه دستوری نیست

تا زحمت سایه بردم از خاک درت
بی سایه تو کار مرا نوری نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.