هوش مصنوعی:
شاعر در خلوت با دل خود سخن می‌گوید و از بی‌خوابی چشم‌هایش به دلیل عشق به فردی خاص شکایت می‌کند. سپس اعتراف می‌کند که نمی‌تواند این راز را با دل خود در میان بگذارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که درک آن‌ها به بلوغ عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از زبان شعری کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
شمارهٔ ۲۳۲
با دل سخن خویش بگفتم به نهفت
کاین چشم من از عشق فلان دوش نخفت
من بودم و دل پس این سخن فاش که کرد
با دل سخن خویش نمی یارم گفت
کاین چشم من از عشق فلان دوش نخفت
من بودم و دل پس این سخن فاش که کرد
با دل سخن خویش نمی یارم گفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
