هوش مصنوعی:
در این شعر، طبیعت و عشق به زیبایی توصیف شده‌اند. چمن و بلبل، مه و سنبل، و سرو و گل به عنوان نمادهای عشق و زیبایی به کار رفته‌اند. شاعر از معشوق می‌خواهد تا مانند سرو خرامان بر خاک راه برود تا خاک از عکس روی او گل‌باران شود.
رده سنی:
همه سنین
این شعر دارای مضامین عاشقانه و طبیعت‌گرایانه است و هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای ندارد که برای گروه سنی خاصی محدود شود. زبان آن ساده و قابل درک برای همه است.
شمارهٔ ۲۸۹
وقتی که چمن به کام بلبل گردد
مه عاشق تاب زلف سنبل گردد
بخرام چو سرو و بر سر خاک رهی
تا خاک من از عکس رخت گل گردد
مه عاشق تاب زلف سنبل گردد
بخرام چو سرو و بر سر خاک رهی
تا خاک من از عکس رخت گل گردد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
