هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که دیگر پایی به سوی معشوق نخواهد گذاشت و آرزوی دیدار او از دل تنگش نخواهد گذشت. او تأکید می‌کند که چشمانش به باد دوخته شده‌اند و حتی اگر دوباره باز شوند، به سوی معشوق برنخواهند گشت.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌های ادبی و معنایی آن ممکن است به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز داشته باشد.

شمارهٔ ۳۰۰

نه پایم ازین پس ره کویت سپرد
نه بر دل تنگم آرزویت گذرد

چون دیده باز چشم من دوخته باد
گر دیده من باز به رویت نگرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.