هوش مصنوعی: شاعر از درد و غم نهفته در دلش می‌گوید و از زردی چهره و سرخی چشم‌هایش به عنوان نشانه‌های رنجش یاد می‌کند. او درمی‌یابد که غم بر جانش تأثیر گذاشته اما راه چاره‌ای نمی‌یابد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاطفی و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند غم و اندوه نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۳۲۱

انگار که راز دل نهان دانم کرد
پیدا نکنم که غم چه با جانم کرد

با زردی رخساره چه تدبیر کنم
با سرخی آب دیده چه توانم کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.