هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از درد فراق و رنج عشق سخن می‌گوید. گلزار رخ یار به جای گل، خار می‌ماند و بار آزار بر جان می‌نشیند. دل که زمانی با ناله‌اش کوه را خون می‌کرد، اکنون خود خون شده و ناله‌اش باقی مانده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غمگین است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۷۵

در دیده ز گلزار رخت خار بماند
بر جان ز جفات بار آزار بماند

آن دل که به ناله کوه را خون می کرد
خون گشت و نماند و ناله زار بماند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.