۱۳۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۷۹

ای نفس چو برگ کامرانیت نماند
خو با غم کن که شادمانیت نماند

عیشی و جوانی و خوشت وقتی بود
آن عیش گذشت و آن جوانیت نماند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.