هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن از عناصر طبیعت مانند گل، سنبل، چاه و بنفشه برای بیان احساسات عاشقانه استفاده شده است. شاعر از عشق و دلدادگی سخن میگوید و از زیباییهای طبیعت به عنوان نمادهایی برای توصیف احساسات خود بهره میبرد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مضامین عاشقانه و استفاده از استعارههای ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیقتر از احساسات و زیباییشناسی شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت میشود.
شمارهٔ ۳۸۵
تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند
عشاق دل از مهر تو برداشته اند
چاه زنخت که دل در او می افتد
تا لب به بنفشه تر انباشته اند
عشاق دل از مهر تو برداشته اند
چاه زنخت که دل در او می افتد
تا لب به بنفشه تر انباشته اند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.