هوش مصنوعی: در این متن، گوینده از فردی می‌پرسد که چرا وضعیتش بد شده و چه ظلمی دیده است. فرد پاسخ می‌دهد که او نیز زمانی مانند گوینده بوده و اکنون به این حالت درآمده است و هشدار می‌دهد که گوینده نیز دیر یا زود مانند او خواهد شد.
رده سنی: 15+ متن حاوی مفاهیم فلسفی و پندآموز است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به درک نسبی از زندگی و تجربیات انسانی دارد.

شمارهٔ ۴۰۷

گفتم به یکی کله که خاکش فرسود
چونی؟ که بدی؟ جفای چرخت چه نمود؟

گفتا چو تو بودم و چنین گشتم، زود
تو نیز نه بس دیر چو من خواهی بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.