هوش مصنوعی: شاعر هر شب با وزش باد سحر، به یاد معشوق خود می‌افتد و از غم و اندوه گریه می‌کند. او از فریادها و آه‌های شبانه خود می‌ترسد و معشوق را از بی‌توجهی به این دردها سرزنش می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۴۵۸

هر شب چو وزد بر دل من باد سحر
با یاد تو از گریه دهم داد سحر

می ترس ز فریاد من و آه شبم
ای غافل از آه شب و فریاد سحر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.