هوش مصنوعی: شاعر از رنج‌های عاشقانه و ناامیدی‌هایش می‌گوید، از اینکه معشوق او را آزرده و امیدش را بریده است. با این حال، هنوز به امید وصل دل بسته است، اما سرنوشت تلخ او را به دیدار معشوق رسانده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و ناامیدی عاشقانه است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۴۶۰

بر ما رقم خطا کشیدی آخر
وز کام دو عالمم بریدی آخر

و اکنون به امید وصل تو دادم دل
بختم ز تو این بود که دیدی آخر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.