هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از یاد و خاطرهٔ معشوقهٔ درگذشتهٔ خود سخن می‌گوید و با وجود گذشت زمان، هنوز غم از دست دادن او را در دل دارد. او خود را پیر و فرسوده از این اندوه می‌داند در حالی که معشوقه همچون سروی جوان از دنیا رفته است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و سوگوارانه است که درک آن به بلوغ عاطفی نیاز دارد. همچنین، اشاره به مرگ و اندوه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۴۸۴
در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز
بر یاد من است آن لب پرخنده هنوز
تو سرو جوان فتاده در پای اجل
من پیر به ماتم تو در زنده هنوز
بر یاد من است آن لب پرخنده هنوز
تو سرو جوان فتاده در پای اجل
من پیر به ماتم تو در زنده هنوز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
