هوش مصنوعی: شاعر در این متن از شب سختی می‌گوید که در آن از شدت گریه، سیلاب از چشمانش جاری شده و خاک شهر را برهم زده است. او از دوستش می‌پرسد که چه دعاهایی باعث شده‌اند تا در غم او زنده بماند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و ممکن است برای آنها نامناسب باشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با احساسات و مضامین عمیق آن ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۵۰۲

سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش
خاک همه شهر برفشاندم شب دوش

ای دوست ندانم که دعاهای که بود
کاندر غم تو زنده بماندم شب دوش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.