هوش مصنوعی: این شعر به تغییرات مثبت و امیدبخش پس از دورانی سخت اشاره دارد. با رفتن نادر و آمدن علی‌شاه، دوران عدل و شادی فرا رسیده است. طبیعت و عناصر مختلف مانند نسیم سحرگاه و کوکب طالع، این تحول را نوید می‌دهند. شاعر از پایان تاریکی و آمدن روشنایی سخن می‌گوید و جهان را پر از عشرت و خالی از غم توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق سیاسی و اجتماعی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی پیچیده، فهم آن را برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز می‌کند.

شمارهٔ ۱۶ - تاریخ جلوس علی شاه

بما دوش این مژده روح‌پرور
ز فیض نسیم سحرگاه آمد

که از کعبتین مه و مهر ما را
همه نقش امید دلخواه آمد

ز دور فلک کوکب ما ز پستی
چو یوسف برون از ته چاه آمد

سرش بود آخر همه سربلندی
بما آنچه از بخت کوتاه آمد

نخواهیم چون شمع ما تیره‌روزان
بجان بعد ازین ز آتش و آه آمد

که از روشنی کوکب طالع ما
شب‌افروز چون مشغل ماه آمد

جهان شد تهی از غم و پر ز عشرت
که بدخواه رفت و نکوخواه آمد

برای چه در پرده سنجم نوائی
که عشرت فزا و الم کاه آمد

ز اقلیم شاهنشهی رفت نادر
برون و خدیو ملک جاه آمد

برازنده تخت و دیهیم یعنی
علی آن شه عرش در گاه آمد

پس از رفتن آن جفا پیشه خسرو
چو این عدل پرور شهنشاه آمد

بگوشم ز مرغان گلزار غیبی
بتاریخش این نغمه دلخواه آمد

که چون نادر از کشور پادشاهی
برون رفت سلطان علی شاه آمد
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - فرار اشراف از اصفهان
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - تاریخ فرار افغان از اصفهان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.