هوش مصنوعی: این متن یک مرثیه‌ی ادبی است که به درگذشت شخصی به نام میرمحمدحسین می‌پردازد. شعر از غم و اندوه ناشی از فقدان او سخن می‌گوید و تأثیر این فقدان را بر جهان علم و دین توصیف می‌کند. همچنین، از فضایل و دانش او یاد می‌شود و تأثیر مرگش را بر انسان‌ها و حتی موجودات دیگر مانند جن‌ها بیان می‌کند. در پایان، تاریخ درگذشت او با عبارت «شد بسرا جنان میرمحمدحسین» ذکر شده است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است و درک آن نیاز به آشنایی با اصطلاحات شعر کلاسیک فارسی و مضامین مرثیه‌سرایی دارد. همچنین، ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر جذابیت یا درک کافی را نداشته باشد.

شمارهٔ ۴۸ - تاریخ فوت میرمحمدحسین

آه که آخر کسوف کرده ز جور فلک
مهر جهانتاب علم میرمحمدحسین

کرده غروب و نموده روز جهان را سیاه
کوکب فضلش که داشت شعشعه نیرین

رفت زو فتاد از صفا محفل دانشوری
کانجمن علم و فضل داشت ازو زیب و زین

رایت علمش که داشت لشکر دین را بپای
گشت نگون و فکند غلغله در مشرقین

خون ز وفاتش گشای از رگ مژگان که هست
گریه بهر دیده‌ای از غم او فرض عین

چون شد ازین خاکدان سوی جنان و فکند
در صف جن و بشر رحلت او شور و شین

خامه مشتاق گفت از پی تاریخ سال
شد بسرا جنان میرمحمدحسین
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷ - تاریخ فوت سیداحمد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹ - تاریخ طالار سعادت‌آباد شاه طهماسب صفوی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.