۲۲۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷

زان سرو سهی که با رقیبان پلشت
همراه چو گشت

افتاد ز بام خلق را از وی طشت
هرجا که گذشت

زخمم بجگر فزون ز مو جست به بحر
نه پنج و نه شش

داغم در دل بیش ز ریگست بدشت
نه هفت و نه هشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸ - ماده تاریخ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.