هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از بداقبالی و رنج‌های زندگی خود می‌گوید و از دردها و غم‌های درونی خود سخن می‌راند. او از باده‌نوشی به عنوان تسکینی برای این دردها یاد می‌کند، اما در نهایت، آنچه باقی می‌ماند، خون جگر و داغ دل است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامینی مانند درد و رنج عاطفی، باده‌نوشی و مفاهیم عمیق فلسفی است که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند باده‌نوشی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.
شمارهٔ ۴
هرگز نبود ز شومی اختر ما
از باده عیش نشاءای در سر ما
خون جگر و داغ دلست آنچه بود
چون لاله ز صاف و درد در ساغر ما
از باده عیش نشاءای در سر ما
خون جگر و داغ دلست آنچه بود
چون لاله ز صاف و درد در ساغر ما
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
