هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و مستی ناشی از آن سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق در دلش ریشه دوانده است. همچنین اشاره می‌کند که عشق او نه از باده‌نوشی، بلکه از شیشه‌ی عشق (نماد عشق حقیقی) نشأت گرفته است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامفهوم باشد. همچنین درک عمیق‌تر این اشعار نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۳۷
امروز نکرده است اندیشه عشق
جا در دل من چو در گلم ریشه عشق
از باده نداشت رنگ پیمان نه حسن
روزی که شدم مست من از شیشه عشق
جا در دل من چو در گلم ریشه عشق
از باده نداشت رنگ پیمان نه حسن
روزی که شدم مست من از شیشه عشق
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
