۱۷۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۶

هستیست گلی کزوست ما را دل‌تنگ
ما دامن او چو خار داریم به چنگ

باد ار بردش بهرچه افسوس خوریم
زین گل که نبود ازو نه آب و نه رنگ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.