هوش مصنوعی: شاعر در این متن از غم و اندوه خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که در محله غمش، گل‌های زمینی دارد. او امیدوار است که ناله‌هایش تأثیری داشته باشد و با حزن و اندوه ناله می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد یا تأثیر منفی بر آنها بگذارد.

شمارهٔ ۱۵۹

پیوسته تن خاک‌نشینی دارم
در کوی غمت گل زمینی دارم

امید اثر ز ناله‌ام هست که باز
مینالم و ناله حزینی دارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.