هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساس ذلت و نادیده گرفته شدن توسط دیگران سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که نه عیب ثروتمندان را دارد و نه هنر فقرا را، و به همین دلیل در چشم کسی دیده نمی‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و اجتماعی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، موضوعاتی مانند انزوای اجتماعی و احساس ذلت ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین و نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۶۱

پیوسته ذلیل آشنا و خویشم
بیوفر نموده چرخ بیش از پیشم

در دیده هیچ‌کس نیایم آخر
نه عیب غنی نه هنر درویشم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.