هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که نه در باغ و چمن ساکن است و نه جایی برای آرامش دارد. او خود را مانند جغدی می‌داند که در خرابه‌ها زندگی می‌کند و همیشه تنهاست. هیچ‌کس به دیدارش نمی‌آید و خود را تنهاترین فرد می‌داند.
رده سنی:
14+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی مانند تنهایی و اندوه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند جغد و خرابه، درک متن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۱۶۳
نه ساکن باغ و نه مقیم چمنم
جغدم که خرابه‌ایست دایم وطنم
هرگز بسرم کس نکند آمد و رفت
بیکس‌تر ازین کسی مبادا که منم
جغدم که خرابه‌ایست دایم وطنم
هرگز بسرم کس نکند آمد و رفت
بیکس‌تر ازین کسی مبادا که منم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
