۱۹۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۲

از جور سپهر واژگون میگریم
هر دم ز دم دگر فزون میگریم

چون شیشه که گردد پر و خالی ز شراب
خون میخورم از حسرت و خون میگریم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.