هوش مصنوعی:
شاعر از کسی که حال ناتوانان و خسته‌دلان را درک می‌کند، تشکر می‌کند و ابراز خوشحالی می‌کنند که او زبان بی‌زبانان (کسانی که توانایی بیان دردهای خود را ندارند) را می‌داند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۲۲۰
آنی تو که حال ناتوانان دانی
احوال درون خسته جانان دانی
افتاده به بیزبانیم کار اما
شادم که زبان بی‌زبانان دانی
احوال درون خسته جانان دانی
افتاده به بیزبانیم کار اما
شادم که زبان بی‌زبانان دانی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
