هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از افتادن دندانِ معشوقه‌اش (بدر منیر) سخن می‌گوید و آن را به دو گلبرگ زرین تشبیه می‌کند. سپس از درد و رنج ناشی از دندان‌های نامرتب (تشویر) گلایه کرده و از معشوق می‌خواهد که مانند یک صدف، تنها یک درّ (اشاره به دندان) را کم‌تر بپذیرد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و تشبیهات ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات قدیمی و سبک شعری کلاسیک، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۴۰

افتادن دندان تو ای بدر منیر
داده ست دو گلبرگ تو را رنگ زریر

چندین چه کشی زبهر دندان تشویر
از یک صدف ای نگار یک در کم گیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.