هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از تأثیر عمیق سماع (شنیدن) و عشق به معشوق سخن می‌گوید و خود را مانند شمعی توصیف می‌کند که از شوق و اشتیاق به معشوق، همیشه در حال گداختن و اشک ریختن است. او از اضطراب و هیجانی که از معشوق دارد، سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که هر صدایی (یا هر لحظه) برایش مانند شمعی است که می‌سوزد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد.

شمارهٔ ۵۱

تا کرد مرا گذر سماع تو به سمع
ماننده شمع آتشینم دم و دمع

از تاب و تپش که از تو من دارم جمع
از جمله هر صدی یکی دارد شمع
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.