هوش مصنوعی: شاعر از درد فراق یار می‌نالد و بیان می‌کند که تنها درمان درد دلش، معشوق است که اکنون از او دور شده است. او از ناتوانی خود در تحمل این دوری و کم‌صبری‌اش در برابر غم عشق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن‌ها به بلوغ عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک فارسی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۵۷

دلبر که بدو بود مرا مرهم دل
بگرفت کم من و نگیرد کم دل

با صبر توان نشست در ماتم دل
کو صبر که دست گیرد اندر غم دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.