هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه، توصیفی زیبا و پر از تصاویر شاعرانه از معشوق ارائه می‌دهد. شاعر با استفاده از تکرارهای هنرمندانه و تشبیهات ظریف، زیبایی‌های چهره، مو، خال و خط معشوق را به عناصر طبیعی مانند گل، مشک، بنفشه و سپند تشبیه می‌کند. همچنین، تأثیر عشق و زیبایی معشوق بر دل شاعر و حالات عاشقانه‌اش را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک کامل آن ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و تشبیهات پیچیده، فهم شعر را برای گروه‌های سنی پایین‌تر چالش‌برانگیز می‌کند.

شمارهٔ ۱۰

معشوقه طرفه طرفه نماید گل از رخان
وز مشک نافه نافه گشاید بر ارغوان

زان طرفه طرفه، طرفه فروشان همه خجل
زین نافه نافه، نافه گشاید همی دهان

خالش چو دانه دانه سپنداست زیر زلف
زلفش چو حلقه حلقه کمند است بر رخان

زان دانه دانه، دانه نارم شده سرشک
زین حلقه حلقه، حلقه شده بر دلم جهان

رویش چو توده توده گل لعل در چمن
خطش چو تازه تازه بنفشه به بوستان

زان توده توده، توده مرا لعل پر ز زر
زین تازه تازه، تازه مرا عشق پر نشان

چشمش به جمله جمله زمن هوش برد و صبر
جعدش به پاره پاره زمن دل ببرد و جان

زان جمله جمله جمله برانم زدیده اشک
زین پاره پاره، پاره کنم جامه هر زمان
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.