هوش مصنوعی: شاعر در این شعر عاشقانه، احساسات خود را با تصاویر طبیعی مانند بید، سبزه، خورشید و غنچه بیان می‌کند. او از عشق و امید سخن می‌گوید و از رخسار معشوق به عنوان خورشید یاد می‌کند که اگر نمایان شود، امیدش مانند غنچه شکوفا می‌شود.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی و شناختی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این احساسات و تصاویر شاعرانه ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۴

در عشق تو سرفکنده همچون بیدم
چون سبزه از آن پای به گل جاویدم

گر بنمایی تو آن رخ خورشیدم
چون غنچه پژمرده گل امیدم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.