نعت محمدی علم مغفرت کنم
شمعی به گور از پس مردن درآورم

از حب هشت و چار منور کنم لحد
با چار جو بهشت مثمن درآورم

نار شجر ز انی اناالله زبان گزد
ایمانش ار به وادی ایمن درآورم

بینا به پنج اختر آل عبا شدم
کی سر به پنج حس فروتن درآورم؟

آورده ام ز طوف حرم توبه، همتی
کاین ارمغان به مولد و مدفن درآورم

گجرات را به عزم خراسان کنم وداع
بت چهرگان هند بهرمن درآورم

سوی عراق و فارس ز آثار طبع خویش
خلدی ز نظم و نثر مزین درآورم

چندی به هم نبردی خاقانی و مجیر
غوغا به شیروان و بارمن درآورم

ابدال وش «نظیری » اعجاز شیوه ام
بهمن به ثور و ثور به بهمن درآورم

دل تشنه است کان نشابور می روم
تا آب و رنگ رفته به معدن درآورم

گیرم سرای مادر و قبر پدر مقام
آرامشان به مأمن و مسکن درآورم

خوشدل کنم به هدیه و نعمت منیژه را
در چاه خنده بر لب بیژن درآورم