هوش مصنوعی:
این متن به توصیف دنیا به عنوان دهان ماری گزنده می‌پردازد که مردم را می‌آزارد. شاعر از درد و رنج انسان‌های دردمند سخن می‌گوید و به دنبال نجات‌دهنده‌ای است که از فنا و نابودی در امان باشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و لحن غمگین متن ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.
شمارهٔ ۴ - بث الشکوی
گیتی است دهان مار و دروی
این خلق گزنده اند دندان
ای وای بجان دردمندی
کو از نمد فناست عریان
این خلق گزنده اند دندان
ای وای بجان دردمندی
کو از نمد فناست عریان
وزن: مستفعلتن مستفعلتن
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳ - قهوه و غلیان
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵ - ترتیب سور قرآنی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
