هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر احساس خود را با تصویر قمری که کوکو می‌کند بیان می‌کند و از رفتن سروی آزاد از چمن اظهار تأسف می‌کند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم شاعرانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بردن است. همچنین هیچ محتوای نامناسبی برای گروه‌های سنی پایین‌تر ندارد.
شمارهٔ ۱۷ - در مرگ کسی
دلم قمری صفت کوکو زنان گفت
که: «آه آزاد سروی از چمن رفت »
که: «آه آزاد سروی از چمن رفت »
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶ - در تاریخ ساختمانی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸ - تاریخ ساختمان خانه یی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
