هوش مصنوعی:
شاعر از شرمندگی ناشی از پیری و یادآوری جوانی‌اش سخن می‌گوید و احساس می‌کند که عصای دستش نمادی از این گذر زمان است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی درباره گذر زمان است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع مضامین معمولاً برای افراد با تجربه‌تر زندگی جذابیت دارد.
شمارهٔ ۱۵
ز شرم باختن عمر، قد دوتاست مرا
بیاد قد جوانی، بکف عصاست مرا
بیاد قد جوانی، بکف عصاست مرا
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
