هوش مصنوعی:
در این متن، شمع به عنوان نمادی از فداکاری و ایثار استفاده شده است. همان‌طور که شمع با سوختن خود نور می‌دهد اما نورش باقی می‌ماند، در راه عشق و معنویت نیز سر (جان) انسان میرود، اما شور و اشتیاق باقی می‌ماند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و نمادین است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۵۸
چون سر شمع که گیرند و همان نور بجاست
در ره او سر ما میرود و، شور بجاست!
در ره او سر ما میرود و، شور بجاست!
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
