هوش مصنوعی:
این بیت شعری از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و بیانگر تأثیر عمیق معشوق بر شاعر است که با زلف‌هایش او را اسیر کرده و جانش را تسخیر نموده است.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و ادبی آن معمولاً به سطح بلوغ فکری و ادبی نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۱۰
شور عشق استادگی کرد، از سرم سامان گرفت
طوق زلفش بر گلویم پا فشرد و جان گرفت!
طوق زلفش بر گلویم پا فشرد و جان گرفت!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
