هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به روزگاری اشاره می‌کند که عشق و محبت او در اوج بوده و معشوقش در نهایت زیبایی و جذابیت ظاهر می‌شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا غیرجذاب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این متون نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد.

شمارهٔ ۱۹۰

روزگاری که منش سر بقدم میسودم
زلف او در عدم آباد کمر میگردید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.