هوش مصنوعی: این شعر از مولانا یا یکی از شاعران صوفی‌مسلک است که با استفاده از تصاویر شراب، باده، میخانه و طبیعت، به بیان مفاهیم عرفانی و روحانی می‌پردازد. شاعر از واژه‌هایی مانند جام، می، عید، رحمت و قیامت استفاده کرده تا احساسات شادمانه و معنوی خود را بیان کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عرفانی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها مانند شراب و میخانه ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند تا به درستی درک شوند.

شمارهٔ ۸۱

شراب از خم به جام آمد خوش آمد
گه عیش مدام آمد خوش آمد

معلق شد سبوی غنچه از شاخ
سرا پا لاله جام آمد خوش آمد

اگر ماه مبارک شد نکو شد
وگر عید صیام آمد خوش آمد

زطوف و سجده مینا و مستان
چمن بیت الحرام آمد خوش آمد

روان بر شط می شد کشتی جام
جهان دارالسلام آمد خوش آمد

در میخانه بگشادند و بوئی
ز رحمت بر مشام آمد خوش آمد

قد شاهد به رامش قامت افراخت
قیامت را قیام آمد خوش آمد

نشسته باده خواران دوش بر دوش
چمانی در خرام آمد خوش آمد

به پهنه رامش اندر توسن جام
ز می زرین ستام آمد خوش آمد

مسوز ار رفت یغما از خرابات
که این ناپخته خام آمد خوش آمد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.