هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به ستایش ارواح مکرم و خداوندی آن‌ها می‌پردازد و خود را غلام آن‌ها می‌داند. او از فداکاری بی‌تکلف خود برای راه آن‌ها سخن می‌گوید و به مهارت خود در فنون مختلف اشاره می‌کند. همچنین، به نمادهای حیوانی مانند شتر، خر و گاو اشاره کرده و ادعا می‌کند که بر هفتاد و دو ملت تسلط دارد.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است و ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات نمادین و پیچیده ممکن است نیاز به دانش ادبی و فلسفی بیشتری داشته باشد.
شمارهٔ ۱
به جز ارواح مکرم که ز دیوان ازل
به خداوندیشان خط غلامی دادم
خاک تن باد روان آب بقا آتش جان
بی تکلف به فدای ره ایشان بادم
آشکارا و نهان گاه به زرگاه به زور
به همان شیوه که در فن سپوز استادم
به نعوظ شتر و ایر خر و ضربه گاو
مرده و زنده هفتاد و دو ملت گادم
به خداوندیشان خط غلامی دادم
خاک تن باد روان آب بقا آتش جان
بی تکلف به فدای ره ایشان بادم
آشکارا و نهان گاه به زرگاه به زور
به همان شیوه که در فن سپوز استادم
به نعوظ شتر و ایر خر و ضربه گاو
مرده و زنده هفتاد و دو ملت گادم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
