سوره فتح دعای نصر دعای توسل
هوش مصنوعی: این متن به بیان ناامیدی و سرخوردگی از وضعیت جامعه و مردم زمانه می‌پردازد. شاعر از فقدان مردانگی و انسانیت در میان مردم شکایت دارد و آنها را به حیوانات پست تشبیه می‌کند. او از فساد و ریاکاری در میان عالمان و صوفیان می‌گوید و آرزوی ظهور مردانگی و انسانیت را دارد. در نهایت، شاعر به سلطانی اشاره می‌کند که سلطنتش جاودانه است.
رده سنی: 18+ محتوا دارای مفاهیم انتقادی عمیق، تشبیهات تند و استفاده از نمادهای پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 18 سال دشوار بوده و ممکن است مناسب نباشد.

شمارهٔ ۸

کند خاک ار به خون شنگرف گونم چرخ زنگاری
زنم نی مرد اگر خواهم ازین ...گان یاری

مرا بر خاک تن برخاره سر وز خون خورش خوشتر
که بردن در ی عزت از این ...گان خواری

درین نرمادگان مردی و زین ...گان مردم
شگفت آرم ز معجر باز غر ساران کله داری

هر آنگش ساده تر دانی چنان ...گی داند
که مفتی راه شیادی وصوفی رسم طراری

ازین ...مردم جز سگی ناید اگر آید
زگرگان پوستین دوزی و از بوزینه نجاری

اگر روید زمین مردی وبارد مردمی گردون
نخواهی دید ازین ... مردم غیر غر ساری

همی ... و ... تر بینی اگر صد ره
مر این ... رستا تا به رستاخیز بسپاری

همی ...گی کالا همی... سواگر
فراخای جهان ... بازار است پنداری

من وز آسیب این... گان دربار آن سلطان
که بر وی سلطنت ختم است و بر سردار سرداری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
# اجتماعی # انتقادی # سیاسی # عرفان
۲۲۹ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
چالش حفظ شعر
ثبت مجموعه شعر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.