هوش مصنوعی: این متن شعری است که از زبان شاعری منتقد و طنزپرداز بیان می‌شود. شاعر در این شعر به نقد اجتماعی و اخلاقی می‌پردازد و از ریاکاری، تظاهر، و فساد در جامعه شکایت می‌کند. او با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های تند، به برخی از شخصیت‌های مذهبی و اجتماعی حمله می‌کند و وضعیت جامعه را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 18+ محتوا شامل نقدهای تند و کنایه‌های اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، برخی از اشارات ممکن است نیاز به درک بالاتری از مسائل اجتماعی و تاریخی داشته باشند.

شمارهٔ ۲۲

زاغ...گی آن کرکس ... فراست
کش همی پهنه ... جهان زیر پر است

من و زین مردم... تظلم حاشاک
همه فریادم از این طارم...کر است

گو بفرما عدد موی زهار زن خویش
شیخ ... اگر صوفی صاحب نظر است

آه... به و ...به سرشکم بشمار
بر تو... تماشای شمال و شمر است

ابرو و غمزه و پیشانی... لرش
چاچ... و رستای سنان و سپر است

این دو ... که از دیر و حرم لاف زنند
جوق... سگ و گله ... خر است

چیست...گی آن شهرکش آفاق حصار
چرخ ... و ... جهت بام و در است

به جز ارواح مکرم که ز شهر دگرند
همه ... گهر هر که بدین شهر در است

گفت سردار همی در پی ... جهان
هر که انکار کند از همه... تر است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.