هوش مصنوعی: نویسنده از جمع‌آوری اشعارش توسط حاجی اسمعیل بیک تهرانی شکایت دارد و معتقد است که بسیاری از اشعار منسوب به او، ضعیف، ناپخته و نامرتبط هستند. او بارها از حاجی اسمعیل خواسته تا این اشعار را حذف کند، اما او نپذیرفته است. نویسنده از فرد دیگری می‌خواهد تا با پیام و التماس، حاجی اسممیل را متقاعد کند تا تنها اشعار معتبر و زیبای او را منتشر کند و از انتشار اشعار ضعیف خودداری نماید. او همچنین اشاره می‌کند که نسخه‌های دیگری از اشعارش نزد افراد مختلف وجود دارد و درخواست می‌کند که همه‌ی اشعارش، چه خوب و چه بد، جمع‌آوری و به حاجی اسمعیل داده شود تا از بدنامی بیشتر جلوگیری شود.
رده سنی: 18+ متن حاوی مفاهیم پیچیده‌ی ادبی و اجتماعی است و درک کامل آن نیاز به آشنایی با مسائل فرهنگی و ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، لحن متن گاهی ناامیدانه و همراه با شکایت است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۵ - به میرزا احمد صفائی نگاشته

احمد، حاجی اسمعیل بیک تهرانی اشعار مرا جمع کرده، تخمین دو سه هزار بیت مزخرف و لاغ و سردو خام، چیزهای غریب مال مردم به نام من بیچاره در آن دفتر نگاشته. بارها عرض کردم پنجاه تومان به رسم نیاز می دهم که منحولات لاطایل را بیرون کنی. پنداشت که این درخواه از روی فروتنی است، در نپذیرفت و این بیچاره رسوا و زشت نام خواهد شد. ترا به خدائی که پرستشگاه تست به کاغذ و پیام و عجز و لابه و التماس و در خواست او را راضی کن و ملحقات را که بر اصل می چربد باز پرداز. جز سرداریه و چند طغرا نگارش پارسی و غزلی چند که سبک بیان گواهی دهد تتمه معیوب و مخلوط است. این پیر ناتوان را در حیات و ممات از چنگ فضیحت باز خر، و اگر انکار کند مزخرفات و ملحقات را در جزو دفتر احمد ثبت نمای. زیرا که در اشعار احمدا جز قافیه و سجع هیچ ملاحظه براعت و شیوائی و بلاغت و زیبائی نیست.
اگر فرزندی اسمعیل در انجام این کار نظری می گماشت من به کلی از قید هزار رسوائی می رستم. اینها کار مرد سخن شناس است. او و تو وابراهیم مهما امکن جهد کنید که مسکین پدر شما به شاخچه بندی این تخمه مزخرفات آلوده نماند.در آفرینش های پارسی پیکر برخی شعرها آورده طبع خاکسار منظوم و مکتوب است. به قدر دو هزار بیت در بیاض خسرو بیک یاور است، تخمین چهار هزار بیت پیش ابراهیم دستان است. نزد آقا سید حسن نقیب و میرزا احمد طبیب و آقا محمد علی پسر آقا زین العابدین خراسانی نیز به قدر دو هزار بیت کما بیش است. اشعار مرا زشت یا زیبا هر چه هست بیرون بنویسید و نسخه ای به حاجی اسمعیل بدهید. وقتی نوآموزان را به کارنامه نگاری خواهد خورد، داد از بدنامی، فریاد از رسوائی.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶ - داستان زادن «معصومه»
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.