۱۱۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱

تا توانی زکس امید مدار
زانکه کس لهو را به غم نفروخت

زانکه از پیش شمع، پروانه
روشنایی امید داشت و بسوخت

با عدو هیچ صلح مکن
که بجز جنگ و کینه نتوان توخت

باد با خاک جنگ کرد و بجست
پنبه با موم صلح کرد و بسوخت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.