هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از شب هجران و آرزوی وصال سخن می‌گوید و با اشاره به خورشید و صبح، امید به پایان تاریکی و رسیدن به دیدار معشوق را بیان می‌کند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد. این شعر برای مخاطبانی مناسب است که با ادبیات کلاسیک فارسی آشنایی نسبی دارند.
شمارهٔ ۹
ای مطلع خورشید زه پیرهنت
شب، درشکن طره ی عنبر شکنت
گفتی شب هجر تو کنم روز وصال
دیدی که چو صبح اول آمد سخنت
شب، درشکن طره ی عنبر شکنت
گفتی شب هجر تو کنم روز وصال
دیدی که چو صبح اول آمد سخنت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
